บทกวีของท่าน อังคาร กัลยาณพงศ์ อาลัยที่ท่านล่วงลับไปแล้ว
คงเหมาะกับเหตุการณ์บ้านเมืองตอนนี้ ขอนิดหนึ่ง)ถึงจะดูหดหู่ แต่ก็ทำให้คนสิ้นคิดละเหี่ยใจอย่างผม มีพลังฮึกเหิมที่จะสร้างสรรค์งานต่อไป ทั้งที่เศรษฐกิจผมยำ่แย่เต็มที ราคายางก็ แ....ง โคตรถูก (ผมไม่มีกับเขาหรอกสวนยาง แต่ผมก็ต้องพึ่งพาหยิบยืมเงินชาวสวนเขา ทีนี้พอยางราคาตกเขาก็ไม่มีเงินให้ผมยืมอีกนี่ไงผลกระทบเต็ม ....) แล้วมันเกี่ยวกับฟอนต์ตรงไหน วะ ...
เกี่ยวสิ เพราะนี่เป็นแบบที่สองแล้วที่ผมได้แรงบันดาลใจจากท่าน ไม่มีเหตูผลรองรับ เอาเป็นว่าได้จากท่านก็แล้วกัน ไอ้ผมมันคนแปลกเวลาอดอยากปากแห้งแล้วสมาธิดีมากคิดอะไรที่ไม่ค่อยจะได้เงินเก่งเสมอ (แต่ถ้าให้เลือกไม่เอาแล้วสมาธิแบบนี้ ) นี่คิดจะทำให้มีภาษาอังฤกษใส่ด้วย แต่ก็หมดไฟเสียก่อน
นี่เป็นบันทึก ที่ระบายความในใจของผม (ไม่ได้เมาด้วย) ขออภัยด้วยถ้าท่านใดหลงเข้ามาอ่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น